Page 16 - Kazimierz Wiszniewski

w prywatnej szkole Konrada Krzyżanowskiego (1920 r.). Po śmierci tego
ostatniego zapisał się w 1922 roku do Miejskiej Szkoły Sztuk Zdobniczych.
Rozwijał się wtedy pod kierunkiem znanych artystów, m.in. Miłosza Ko-
tarbińskiego, Edwarda Trojanowskiego, Władysława Skoczylasa.

Jak wcześniej wspomniano, Kazimierz Wiszniewski często zmieniał miej-
sca zamieszkania, idąc za swym bratem Aleksandrem. Mieszkał m.in.
w Lublinie, Puławach i Węgrowie. W stolicy województwa lubelskiego
bywał w latach 1924–1927. Wtedy w sklepie z artykułami papierniczymi
i malarskimi przy ul. Kołłątaja poznał Wiktora Ziółkowskiego, z którym
mocno się zaprzyjaźnił. Dla głuchego artysty Wiktor był również mężem
opatrznościowym . Taka przyjaźń była zapewne zaszczytem dla Kazimie-
9
rza, gdyż Ziółkowski miał opinię wymagającego w doborze przyjaciół
Wiktor Ziółkowski – słyszący
przyjaciel Kazimierza Wisz-
niewskiego, w roku 1917. Ko- i wyróżniającego tylko tych, z którymi chciał się przyjaźnić i ich lubił.
lekcja Muzeum Narodowego Prowadzili ożywioną korespondencję przynajmniej w latach 1927–1960.
w Lublinie
W treści korespondencji przeważały tematy artystyczne. Niejednokrotnie
przewijały się informacje o problemach finansowych Kazimierza, który
często swoje wyjazdy na wystawy do Warszawy, Krakowa czy Poznania
uzależniał od sytuacji finansowej . Miewał kontakty z różnymi artystami,
10
11
m.in. Tadeuszem Lesznerem i Tadeuszem Cieślewskim synem .

W 1941 roku, gdy umarł Aleksander Wiszniewski, Kazimierz zdecy-
dował się opuścić jego dom i zamieszkać na Bronowicach w Domu
Wypoczynkowym Spółdzielni Samopomocy „Benisówka”.

Malarz w Kielcach, 1945 rok.
Archiwum Instytutu Historii 9 A. Ambroż, dz. cyt., s. 6.
Głuchych „Surdus Historicus” 10 A. Gzella, O korespondencji Kazimierza Wiszniewskiego do Wiktora Ziółkowskiego, Lublin 1985, s. 5–15.
11 A. Ambroż, dz. cyt.

14 Kazimierz Wiszniewski i jego artystyczna wędrówka po Polsce