Page 49 - Kazimierz Wiszniewski

16
elementami treściowymi . Cienką, białą kreską na czarnym
tle kształtowane są znaki biblioteki Lubelskiego Towarzystwa
Miłośników Książki i Uniwersytetu Lubelskiego (oba z teki
Puławy, seria I). Artysta w ekslibrisach często operuje moty-
wami roślinnymi, najczęściej kwiatowymi, jak np. w znaku
z roku 1949 Zofii Kietlińskiej-Wernerowej czy znaku Wandy
Michalakowej. Często występują motywy krajobrazu, jak na
ekslibrisie dra Ludwika Żurowskiego (pejzaż z okolic Ojco-
wa) czy Jana Stelmaszczyka – z wiejską kapliczką przydroż-
ną. Wielokrotnie utrwalał Wiszniewski w swych ekslibrisach
zabytkową architekturę. Połączenie architektury z pejzażem
pojawia się na ekslibrisach Aleksandra Gieysztora, Stefana
Wojciechowskiego, Teresy Kulikowskiej. Niezwykle często też
na ekslibrisach wykonywanych przez Kazimierza Wiszniew-
skiego znajdują się wnętrza mieszkalne, wypełnione zwykle
stylowymi meblami i półkami z książkami. W licznych przy-
padkach pokoje te maja okna otwarte na charakterystyczną ar-
chitekturę, pozwalającą zidentyfikować miasto zamieszkiwane
przez właściciela znaku. Takie są np. ekslibrisy dra Zdzisława
Grota z roku 1953, Maksymiliana Chmielowskiego z 1954 czy
Aliny Golnik z 1956. Często artysta umieszczał na tle owych
wnętrz sylwetki właścicieli przy typowych dla nich zajęciach.
Ex libris dra Zdzisława Grota, papier, drzeworyt,
Do tego typu znaków należą ekslibrisy Heleny Sciślewskiej 1953, 12,3 cm × 6,2 cm. Archiwum Instytutu
z roku 1949 i Tadeusza Wasiewicza z roku 1956. Równie czę- Historii Głuchych „Surdus Historicus”
sto tworzył Wiszniewski ekslibrisy ze scenkami rodzajowymi,
najczęściej w typie XIX-wiecznych scenek sielankowych .
17

16 Tamże, s. 47.
17 Tamże, s. 48.

Twórczość artystyczna jako spuścizna po Kazimierzu Wiszniewskim 47