Page 44 - Kazimierz Wiszniewski

Pod koniec lat trzydziestych pojawia się w twórczości Wiszniewskiego te-
matyka morska. Po podróży na wybrzeże powstają drzeworyty, jak Rybacy
i Port gdyński z roku 1940 .
12

Od czasu do czasu zajmował się ilustrowaniem tekstów literackich, znaka-
mi drukarskimi, sporadycznie ilustracjami książkowymi i kartkami świą-
Projektował okładki książek, tecznymi. Projektował okładki książek, był twórcą typografii własnych
był twórcą typografii wła- albumów graficznych. Robił je zarówno dla przyjaciół i znajomych, jak
snych albumów graficznych
i dla osób prywatnych na zamówienie, dla osobistości z kręgów hierarchii
kościelnej, polityków oraz instytucji społecznych i państwowych. Wie-
lokrotnie rytował ekslibrisy dla Tadeusza Lesznera oraz jego córek Zofii
i Ireny, dla Wiktora Ziółkowskiego, Elli i Andrzeja Banachów, dla malarzy
Antoniego Michalaka i Henryka Stażewskiego, grafików Władysława
Skoczylasa, Tadeusza Cieślewskiego syna, Edmunda Bartłomiejczyka, dla
znawców i kolekcjonerów: Janusza Swieżego, Tadeusza Szpakowskiego,
Aleksandra Gieysztora, Tadeusza Przypkowskiego. W roku 1923 wykonał
ekslibris dla marszałka Piłsudskiego. Trzykrotnie – w latach 1925, 1930
i 1932 – rytował ekslibrisy dla Ignacego Mościckiego . W centrum
13
kompozycji znajduje się łaciński napis ex libris (z książek) oraz nazwisko
„Ignacy Mościcki”. Na dole usytuowane są halabardy obwiedzione wstęgą
i promienie, zaś po bokach stylizowane ornamenty kwiatowe. Ekslibris
jest znakiem własnościowym danego egzemplarza książki. Najczęściej jest
on ozdobny, wykonany w technice graficznej, z imieniem i nazwiskiem
właściciela księgozbioru. Czas wykonania ekslibrisu pozwala identyfiko-
wać nazwisko z naukowcem i politykiem, który w latach 1926–1939 był
prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Odbiorca wiąże je ze sferą polityki,

12 Tamże, s. 29.
13 Tamże, s. 46.

42 Kazimierz Wiszniewski i jego artystyczna wędrówka po Polsce