Page 98 - Kazimierz Wiszniewski

ANALIZA DRZEWORYTU
Wawel. Kurza Stopka

Autor: Kazimierz Wiszniewski
Drzeworyt/papier, 8,5 cm × 5,5 cm
Odbity ręcznie 1953 r.
Opisany, sygnowany ołówkiem pod kompozycją: KWiszniewski
Własność: Kolekcja prywatna

Kazimierz Wiszniewski wielokrotnie wra- pracach drobne czarne linie i rozjaśniał ciem-
cał do swoich ulubionych motywów. Wśród ne tło białymi cętkami. Światło dochodzące
przedstawień architektury były to drzeworyty z lewej strony stwarza wrażenie małej dziury
z widokami Kazimierza, Warszawy czy Kra- w bramie. Środek drzeworytu przedstawia
kowa. Drzeworyty z Krakowa charakteryzują fragment Wawelu, gdzie znajdują się wszystkie
się podkreślonymi szczegółami architektury, wymienione wyżej obiekty architektoniczne.
a kreska artysty jest bardzo zróżnicowana. W kompozycji dominantą są ciemne kreski.
Drzeworyt Wawel. Kurza Stopka został odbity Bryły są plastyczne, a perspektywa rozwinięta.
na cienkim papierze czerpanym w roku 1953 Modelunek brył i płaszczyzn artysta osiągnął
i jest sygnowany ołówkiem w prawym dol- przy pomocy szrafowania – metody stopnio-
nym rogu „K. Wiszniewski”, a w rogu lewym wania szarości za pomocą cienkich, równole-
dolnym znajdują się grawerowane inicjały głych lub krzyżujących się kresek. Szrafowa-
„KW”. Kompozycja składa się z następują- nie to metoda zastępcza stosowana w wielu
cych obiektów: brama, mur, wzgórze, Wieża technikach graficznych uniemożliwiających
Duńska zwanej inaczej Kurzą Stopką i rene- posługiwanie się półtonami. Kreski mogą być
sansowa altana. Kurza Stopka to jedna z czte- ciągłe, przerywane lub nawet składające się
rech wież mieszkalnych Zamku Królewskiego z rzędów kropek, mogą mieć stałą lub różną gę-
na Wawelu, znajdująca się przy wschodnim stość. Szrafowanie może być też stosowane do
skrzydle rezydencji. Artysta stosował w swoich cieniowania lub ukazania trójwymiarowości

96 Kazimierz Wiszniewski i jego artystyczna wędrówka po Polsce