Page 30 - Kazimierz Wiszniewski

Głuchoniemych byli profesjonalni nauczyciele pla-
styki, którzy mogli dać artyście odpowiednie kształ-
cenie w tym kierunku. Następnie podjął naukę
w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierun-
kiem wybitnych profesorów: Ignacego Pieńkowskie-
go i Stanisława Lentza. Przerwał ją w roku 1915,
ponieważ jego rodzina przeniosła się na Litwę, do
Nowogródka. Do Warszawy i do szkoły, w której
przerwał naukę, wrócił w roku 1919. Po śmierci
profesora Lentza w 1920 roku Wiszniewski prze-
niósł się do prywatnej szkoły profesora Konrada
Krzyżanowskiego, a gdy ten w 1922 roku zmarł,
do Miejskiej Szkoły Zdobniczej w Warszawie, któ-
rą ukończył w 1924 roku. W Szkole Zdobniczej
artysta usystematyzował swą wiedzę w dziedzinie
plastyki, głównie dzięki profesorom Miłoszowi
Kotarbińskiemu (malarstwo, rysunek), Edwardowi
Trojanowskiemu (sztuka dekoracyjna, zdobnictwo)
i Władysławowi Skoczylasowi (grafika), z którymi
miał dobre kontakty. Kazimierz Wiszniewski był
Wnętrze dworu, papier, ołó-
wek, 1928, 19,5 cm × 13,3 cm. oczytany, świetnie władał językiem polskim i doskonale radził sobie
Archiwum Instytutu Historii z przyswajaniem materiału z różnorodnych publikacji .
2
Głuchych „Surdus Historicus”
W 1923 roku Wiszniewski wykonał pierwsze drzeworyty. Potem robił

Drzeworyt – ulubiona tech- również linoryty. Drzeworyt – ulubiona technika Wiszniewskiego – jest
3
nika Wiszniewskiego najstarszą techniką graficzną .

2 Marek Lasecki, Wspomnienie o Kazimierzu Wiszniewskim, „Świat Ciszy” 2005, nr 1–2, s. 16–17.
3 Tamże.

28 Kazimierz Wiszniewski i jego artystyczna wędrówka po Polsce